NGC 411
Wygląd
NGC 411 (HST) | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia |
1826 |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
Typ | |
Rektascensja |
01h 07m 55,7s |
Deklinacja |
–71° 46′ 07″ |
Jasność obserwowana |
12,2 m |
Rozmiar kątowy |
1,3' |
Alternatywne oznaczenia | |
ESO 51-SC19 |
NGC 411 (również ESO 51-SC19) – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Tukana. Odkrył ją James Dunlop w 1826 roku[1]. Gromada ta znajduje się w Małym Obłoku Magellana[1].
Według niektórych astronomów, obiekt NGC 422 z katalogu NGC to także ta gromada, ale skatalogowana na podstawie obserwacji Johna Herschela z 1835 roku. Przez wiele lat numer NGC 422 przypisywano innej pobliskiej gromadzie gwiazd – ESO 51 - SC 022[2][3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Courtney Seligman: NGC 411. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-02]. (ang.).
- ↑ Courtney Seligman: NGC 422. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
- ↑ Harold G. Corwin Jr.: NGC 422. [w:] Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2017-06-20. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- NGC 411 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- NGC 411 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 411 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)