Przejdź do zawartości

NGC 411

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 411
Ilustracja
NGC 411 (HST)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Tukan

Typ

otwarta

Rektascensja

01h 07m 55,7s

Deklinacja

–71° 46′ 07″

Jasność obserwowana

12,2 m

Rozmiar kątowy

1,3'

Alternatywne oznaczenia
ESO 51-SC19

NGC 411 (również ESO 51-SC19) – gromada otwarta znajdująca się w gwiazdozbiorze Tukana. Odkrył ją James Dunlop w 1826 roku[1]. Gromada ta znajduje się w Małym Obłoku Magellana[1].

Według niektórych astronomów, obiekt NGC 422 z katalogu NGC to także ta gromada, ale skatalogowana na podstawie obserwacji Johna Herschela z 1835 roku. Przez wiele lat numer NGC 422 przypisywano innej pobliskiej gromadzie gwiazd – ESO 51 - SC 022[2][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Courtney Seligman: NGC 411. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2014-11-02]. (ang.).
  2. Courtney Seligman: NGC 422. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).
  3. Harold G. Corwin Jr.: NGC 422. [w:] Notes on the NGC objects, particularly those missing, misidentified, or otherwise unusual [on-line]. 2017-06-20. [dostęp 2017-09-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]